Bu sene Şükran Yigit ile tanıştım ve okumaya devam ettim. Çok beğenerek okuduğum bir kalem oldu. Bir Kış Yolculuğunda Zuhal karakterinin biyolog olmasi nedeniyle çok bağlandım. Çocukluklarından yetişkinliklerine doğru evrimleşen ilişkilerini kıskanarak okudum. Kader demisti zuhal belki de ama Deniz'in sevgisi kader denilerek geçiştirilebilecek bir duygu degildi. Hele Zuhal'in izlerini takip etmesi çok duygusaldı. Zuhal'e biraz kızsam da Gülçine yazması ve bunu ölene kadar devam etmesi de muhteşem zarif bir hareketti. Kesinlikle tavsiye ederim.
