Şehrin ortasına fırlatılmış bir gerçekliğin içine doğmuş iseniz, bir sincap görmek bile sizi şaşırtıp mutlu edebilir ya da korkutabilir. Beton yığınları arasında kaldırım taşları arasından çıkmış asfaltı zorlayan ağaçlar, tel örgülere sarılmış sarmaşıklar, bahçede güller, saksıda domates, biber, fesleğen dışında doğal yaşamı hatırlatan hiçbir şeyle karşılaşmayız. Kedi köpek ise artık bizden biridir. Onlarda şehirlidir ve doğanın diğer tüm rasyonalitesine yabancıyızdır. Ve gerçeklik ise kafamızın içindeki bir kurgudur çoğu zaman. Konformist bir tavırla herşeyi yerli yerine yerleştirip decam ederiz hayata. Görme engelli bir insanın etrafındakileri görmeden yerlerini bilip otımatik davranması gibidir ‘rutin’ yaşam. Bu ileri doğru çizgisel zamanda yaşarken meydana gelen sıçramalar trajikomik bir hal alır bizim için. Komedi, hüzün, şaşkınlık, bir arada yaşanabilir bu ani değişikler sırasında. Şehirde bir gergedan görmek ise oldukça büyük bir sıçramadır. Görünen hal görülmesi mümkün olmayan hali zorlarsa kelimeler kifayetsiz kalır. Bazen görmek bile gerçekliği ortaya koymaya yetmez. Üstelik bu gergadan bir şehir efsanesine dönüşürse olay çığırından çıkar. Kitap bir absürt komedi elbette ama şehir hayatını, bireyin sıkışmışlığını, gerçekliği sorgulayan bir komedi. Kurguladığımız ve işte böyle olmalı dediğimiz tüm ‘iyi’, ‘düzgün’, ‘uyumlu’ insan profili içinde sıkışan bir çıkış arayan şehir insanının profilidir ortaya serilen. Şehir, insanı boğmaya başlamış, betona sıkıştırıp doğasından koparmış ve bunu normatif bir doku şeklinde dayatmıştır. Bir çıkış arayan insan aşka, arkadaş ilişkilerine, iş yaşamına, aile hayatına sığınır. Ama köşeye sıkışmış birey için bunlar kifayetsiz geçici çözümlerdir. Gerçek çözüm özüne dönmek doğayla kucaklaşmak kapital toplumun prangalarından kurtulmaktır. Yani kendi isteğinle bile isteye ‘gergedan’ olmaktır.

GergedanEugene Ionesco · Yapı Kredi Yayınları · 202371 okunma

··

1 artı 1'leme

·

1.266 görüntüleme

Derida

@Derida ·

19 Aralık 2023 14:58

Şimdi her şey nevtonla alakalı. Yerçimini bulduğunda bizi yasalara alıştırdi, hatta yasaların zorunlu koşullardan tezahür ettiğine de. Dolayisiyla yasalar çerçevesindeki şaşkinlık, hüzün ve tüm diğer duygular, yasal bir hayvanat bahçesinin güdüleri.

Pelin

@pelin_ ·

19 Aralık 2023 15:17

Newton olan rasyonalitenin farkına varmış ve bunu formülize etmek için çabalamıştır. Oysa dayatılan toplumsal kurallar çok akışkan ve çoğu zaman rasyonaliteden yzaktır. Metafiziğe girmiyorum bile. Toplumsal kurguda önemli olan asla birey olmamıştır. Birey normatif dokunun içinde varlığını sürdürdüğü süreçte toplumca yadırganmamış dışlanmamıştır. Oysa akışkan bir toplumsal gerçeklik insan rasyonalitesinin çok uzağındadır. Şöyle örnek vereyim ilk topuklu ayakkabıları pencereden atılan dışkıya basmamak adına avrupalı erkekler giymiştir. Oysa şimdi topuklu ayakkabı kadını imgeler

2 sonraki yanıtı göster

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.