çok yoruldum ahmet. çocukken ne kadar kolaydı her şey. en büyük sorunumuz, emirhan abinin bizden aldığı tasolarımızdı. şimdi baksana halimize, tanımadığım bir odada, köşeye özensizce bıraktığım bavulum, saksıdaki çiçeğim ve ben nasıl eğreti duruyorum burada. eskiden olsa erkekliğine konduramasan da saçlarımı okşar, olsun yine eskisi gibi olur her şey derdin. yarım metre uzadım, yirmi kilo aldım, saçlarımı kestirdim, parmaklarım yamuk, hiçbir şey eskisi gibi olmadı. şehirler eskittim, denizlerde tek başıma yüzdüm, çok yürüdüm. artık çocuklar sokak aralarında sek sek bile oynamıyor. çok aradım o süt içince bulduğumuz huzuru, bulamadım. en büyük hayalin baban gibi sigara içmek olduğunu duyduğumda plastik tabancayla suratına mermi sıkıp, öyle bir şey yaparsan ileride gerçeğini sıkarım demiştim. şimdi ellerimi nereye koyacağımı bilemediğimden sürekli sigara içiyorum. keşke bunu hatırlayıp, sen benim suratıma dayasan o silahı. kurtulsam bu belirsizliğin koca boşluğundan. ben yapamıyorum ahmet, çok yorgunum.
·
205 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.