Fedailerin Kalesi Alamut
Wladimir Bartol; Çeviri: Atilla Dirim; Yurt Kitap Yayın, 512 sayfa
Romanı devrettim lakin son sayfalara geldiğimde hayal kırıklığı yaşadım: Sonuç bölümünü bu romana yakıştıramadım.
Roman tarihî bir roman olarak sunulmaya çalışılmış ama ne tam bir roman, ne tam bir tarihî bir roman olabilmiş...Sonuçta FEDAİLERİN KALESİ ALAMUT bir roman...Kurgula kurgula yaz..! Uydur,uydur yaz,,, bunun adı roman...Tarihî roman değil de, tarihten alınmış isimlerin güzel bir kurguda kaynaştırılmasından mürekkep bir roman olmuş, bolca felsefî konulara da değinmiş Yazarımız Wladimir Bartol...Haksızlık etmiş olmayayım: İlk bölümleri sıkıcı gelmiş olsa da son derece rahat okuduğum bir roman oldu... Roman baştan sona kurgu olsa da mantığıma başvurduğumda örnek Alamut Kalesi'nin fedailerinin afyon haplarını yuttuktan sonra uyumaları, uyandıktan sonra da suni cennette başlarına gelenler hiç inandırıcı değil...
Romanlar konularını gerçek hayattan alır: Yazarımız'ın bazı konuları aslını bilmeden yazdığını fark ettim. Baklavanın tepsisini bile görmemiş biri, bu tatlımızın lezzetini nasıl anlatabilir ki?
