Her gün gördüğümüz, varlığını varlığımızın bir parçası bellediğimiz bütünün ebediyen çekip gittiğine zihnin ikna olması çok zaman alıyor... Sevdiğimiz gözlerdeki parlaklığın söndüğüne, çok tanıdık, kulağımıza çok hoş gelen bir sesin susabildiğine, bir daha asla duyulmayacağına da... Bunlar ilk günlerin düşünceleri. Fakat geçen zaman bu musibetin gerçekliğini kanıtlayınca, kederin asıl yakıcılığı başlıyor. Lakin o hoyrat el, kimlerin arasındaki güzel bağı koparmadı ki?
Sayfa 44
·
32 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.