Kitap Yeşilçam’ı hatırlattı biraz. Orhan Pamuk’un romanlarında karamsar bir hava var sanki; karakterlerini de aynı şekilde karamsar, realist ve duygusuz buluyorum. Kutsallık yok. Doğu yazarlarının; mesela bir Cengiz Aytmatov’un içtenliği, duygusallığı yok. Bu durum yazarın Batı’ya daha yakın olmasıyla alakalı sanırım. Tabii bununla beraber Orhan Pamuk’un akıcı üslubu, kaliteli bir roman yazarı olduğu göz ardı edilemez. Son olarak Kırmızı Saçlı Kadın’ı sevmediğimi ve oğluna üzüldüğümü de ekleyeyim.
