Kabuğunu kırmak için verilen mücadele, sürekli kırmak için kendini arayış halinde görmen. Sonrasında yaşanılan olumsuz olaylardan ve hatalardan ders çıkarma, kıymet bilmenin farkında olmayınca, kalbine (özüne) dokunan duyguların patlaması halinde bütünleşir.
Sonuç olarak kabuk kırılır. Kendini bulursun.
Orada bir amaç ve hedefin olmazsa o kabuğu kırmak sadece yok olmanı hızlandırır. Çünkü her şeyle artık iç içe ve karşı karşıya kalırsın.