Gönderi

Aslında çoğu insan hayattan çok fazla şey beklemez. Yaşadığını hissedebilmesi için insanın sevildiğini bilmesi yeter. Başka bir insanın kendisini fark ettiğini bilmek; kendisini olduğu gibi seven kişilerin gözünde özel bir yeri olduğunu görmek ister. Kendilerini olduğu gibi kabullenmeyen ve sevmeyen bir grup insan için ise, bu gerçekleşemeyecek bir rüyadır. Bu insanlar da, "herhangi bir insan" gibi olmak, kalabalıkta kaybolmak istemezler. Ancak bu kalabalık, en azından kendilerine özgü ızdıraplı yalnızlıklarında onlara eşlik eder. Dikkatle baktığımızda cılız bir çözüm olduğunu kolayca görebileceğimiz bu savaşım, böylece sürer gider. İnsan, bir yandan, varolduğunu hissetmek için özel bir insan in kendisini fark etmesini, kendisine yer açmasını beklerken; aynı zamanda risklerden korunmak amacıyla, kalabalikta kaybolmak ve farkedilmemek için uğraşırsa, belirgin bir stres yaşar.
·
175 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.