124 - "Bir vakitler Rabbi İbrahim'i bazı kelimelerle denemiş; o da onları tamamlamıştı. Allah: Şüphesiz seni insanlara imam yapacagım, demişti. O da: Soyumdan da, dedi. O da: Ahd'im (sözüm) zalimlere ermez, dedi."
. . .
İmam kendisine uyulan kimsedir. Onun imamlığı genel ve ebedîdir, çünkü ondan sonra ne zaman bir peygamber gönderilmişse onun zürriyetinden olmuş ve ona uymakla emredilmiştir.
. . .
“Ahdim zalimlere ermez, dedi” dileğinin kabul olunduğunu göstermekte ve zürriyetinden zalimler olacağına, onların da imamlığa eremeyeceklerine dikkat çekmektedir. Çünkü imamlık Allah'ın emaneti ve sözüdür. Zalim ise ona uygun değildir. Ona ancak içlerinden iyiler ve Allah'tan korkanlar nail olur. Bunda peygamberlerin gönderilmeden önce büyük günahlardan masum olduklarına ve fasığın imamlığa uygun olmayacağına delil vardır.
Sayfa 196 - 2/Bakara-124.âyet
··
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.