Kapitalist sistemde insan sevgiye aç doğar ve kısa süreler boyunca bu açlık duygusu doyurulmuş gibi olsa da bütün ömrü boyunca öyle kalır. Ömrünün sonbaharında hayatının bilançosunu çıkaran herkes melankolik bir açlık duygusu içinde hayıflanır durur.