Gönderi

İnsanın yalnız olması, eşiğinin dışında denizin kıpırda. yışını duyması, avlusundaki limon ağaçlarıyla servilerinin üzerine ilk yağmurların dökülüşünü dinlemesi ne mutluluktur! Bir de, içinin tam ortasında, bir tohumun onu yediğini hissetmesi!
Sayfa 438 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.