Bu kitap hakkında yazılması ve düşünülmesi gereken çok şey var aslında ama uzun tutmak istemiyorum. Kitabı okurken sinirlenmemek elde değil. Oblomov hayatını amacı olmadan geçiren biri. Tabi buna yaşamak denirse! İnsan nasıl hiçbir şey yapmadan koskoca bir ömür geçirebilir ki? Bir zaman sonra düşünceler içinde boğulur. Ama oblomov düşüncelerini susturmaya çalışıyor. İnsanı hayvandan ayıran özellik zaten düşünüyor olması değil midir? Hiçbir amaç gözetmeksizin hayatı boş geçirmek ne kadar akıl kârı olabilir ki? Yinede hakkını yemeyelim bazı fikirleri hoşuma gitti ya da şöyle diyeyim olması gereken şeyleri dile getirdi. Oblomov insanların ikiyüzlü ve samimiyetsiz olmarını hiç sevmiyor o tür insanlarla aynı ortamda bulunmak hoşuna gitmiyor. Kendisini bu konuda çok haklı buluyorum yinede bu tembel olmasına bir mazeret olamaz. Çabalasaydı kendi hayallerine uygun bir çevresi olabilirdi. Stoltz'un her seferinde oblomov'a yardım etmeye çalışması beni mutlu etti. Onun yerinde başkası olsaydı her defasında emeklerinin boşa gittiği bir adama bu adama katlanamazdı. Oblomov kadar olmasa da bazen benim de bir işin ucundan tutmadığım ve işleri yığınla biriktirdiğim zamanlar oluyor. Yapmam gerekenleri düşündükçe korkmaya başlıyorum ve sırf daha rahat hissetmek için kafamı oyalayacak şeylerle meşgul oluyorum. Onun için burdan hem kendime hem de benim gibi olanlara stoltz'un bir sözünü bırakıyorum: "Ya şimdi ya da hiçbir zaman!"

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139,4bin okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kevser