Günler gelip geçiyor ve aşk kalıyor. Orada nesnelerin içerilerinde, çok derinlerde, bu dünyanın akıntısı, öteki dünyanın ters akıntısı ile karşılaşıp çarpışıyor ve bu karşılama ile çarpışmadan acıların en büyüğü ve en tatlısı oluşuyor: yaşamak acısı...
Bak Orfeo iplere bak, argaça bak, atkının mekikle nasıl gidip geldiğine bak, gücülerin nasıl oynadıklarına bak, ama söyle bana, varlığımızın dokumasının üzerinde sarıldığı kasnak nerede, söyle nerede?