Bir kitabın saflarını çevirip birkaç cümlesini okumadan asla alıp okumam.
Bir cümle ararım yüreğime mıh diye oturacak. Ve ben o cümleye kitabın ilk sayfasında rastladım.
"Sen adamı sevmişsin; ne yapsa doğru bulur, ne giyse yakıştırırsın.
Ama bu kez başkaydı! Giydiği hiç yakışmamıştı. Zaten sevdiklerinden kim giyerse giysin ona yakışmazdı. Sonuçta onun yakası da yoktu..."
Kuzey Irak'ta askerlerimizin şehit olduğu gün kütüphaneye gitmiştim. Henüz şehirlerden haberim yoktu. Raflarda gezinirken bu kitaba denk geldim. İnceledim biraz. Okumak istedim. Aldım eve geldim. Sonra şehit haberini duyduk. 12 askerimizin şehit olduğunu. Ve o gün ben bu kitabı okudum.
Kitabı okurken adeta şehitlerin evladı oluverdim de çıktım. 6 yaşında babasının şehit olduğunu öğrenen bir çocuğun hikayesini anlatmakta. Şehit ailelerinin neler hissettiğini iliklerime kadar hissettim ve onlara Rabbimden sabırlar eda ediyorum. Ve şehitlerimizin de ruhları Şad, şehadetleri makbûl, mekanları Cenneti âlâ olsun inşallah.
Sevgi ve saygılarımla.
