İçimde bir yer var...
Orada birsızı, ince bir ağrı beliriyor. Kimseye söyleyemediklerim uzun, kara bir tren olup geçiyor o ağrının üzerinden. Zamanın azaldığını düşünmek, bana verilmiş ömrü ne kadar iyi yaşayabildiğimi sorgulatıyor bugünlerde. İyi ve güzel anılarımın yanında boşa geçmiş, yanlış yaşanmış yıllarım karmakarışık duruyor. O dağınıklık beni telaşlandırıyor.
Onlar öyleydi, ben böyleyim, haklıydım, haksızdım, yanlıştı, doğruydu, o yaptı, ben yapamadım derken nasıl da çarçur ediyormuş meğer insan hayatını.
✍ İclal Aydın