Ve öyle bir şey ki, sensiz yaşamak
Durup düşünmek varken gönüllü aldanmak
Kızmamak imkansız bana
Niçin aldandım sana
"Gel" desen gelir miydi gayrısı
Yüzünde bir anlam yok ki, senin
Her tarafında bendim anlam bulan
Seni, kırgınkan bile allayıp pullayan
Dokunasım gelir bazen hatıralarına
Sonra "geçti" kelimesi duyulur dilimden
Bir iki fotoğraftan
Ya da ne çıkar bir zaman dokunduğun eşyalardan
Hiç iyi bir yol arkadaşı değiller onlar
Beni uzaklara taşıyıp, bir noktada bırakıyorlar
Kızmamak imkansız bana
Niçin aldandım sana
Ben mi istedim böyle olsun?
Ama kendi kötülüğünü istemez ki insan?
Ya da sen mi bu kadar bencil ve hissizsin
Sanmazdım eskiden ama şimdi öyle gibisin
Hatıran dokunuyor bana
Şaka ettim, "öl" desen ölürüm hâlâ sana
Gel aç şu pencerimi
Biraz ben de koklayayım şu temiz havadan
Gel kurtar beni bu tembellikten
Dünyaya biraz ben de alışayım
"Sev" diyemem artık... en azından çık gel
Biraz da ben yaşayayım
Geçti aradan bu kadar zaman
Ayrıca hiç tadım yok
Ben sevmek istemiyorum daha
Ne zaman bitecek cezam?
Ne zaman kurtulacağım seni düşünmek zahmetinden
Ölüme beraber bir zahmet bu
Çekiyorum zahmetini ama ölmüyorum
Bazen gerçekten inanasım gelir
Bir dosttan beni sormana
Sonra kısacık da olsa ona bir şeyler anlatmana
O dostun kulağıma umut fısıldamasına
Sonra birlikte sana dair konuşmamıza
Ama geçiyor her şey, şahidim zamandır
Sırtımı şahidime dayamış, öylece süzülüyorum
Aylak aylak baktığım da oluyor duvara
Öğle vakti yatıp uyuduğum da
Sana küfürler savurduğum da
Seni soluksuz özlediğim de..