ŞİİR ve SONBAHAR
Şairler güz mevsiminde yaşar, güzün yazar zanneden çoktur. Neredeyse, şiir güzden beslenir diyecekler. Susuz, kırılıp dağılmaya teşne, şeffaflaşmış kahverengi ve hastalıklı, bungun sarı mı şaire hayat verecek? Ölümden yaşam çıkarma iddiası da boş, sonlu dünyadan sonsuz eser vücuda getirmek ne mümkün?
Kanaatimce şair ve ilk göz ağrısı şiirin bahara, sonbahara ve halk dilinde huysuzluğunu soyunup sevimlileşmiş güz mevsimine ihtiyacı yoktur. Bilakis onlar muhtaçtır bir vasıta bulup dile gelmeye, insanoğlunun kanına girmeye ve onlardır akıl çelen, akıl veren, akılları baştan alan... (A.Y, 26.12.2023, Salı)
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.