Dostoyevski’nin bu eserinde bir gün içerisinde bir kişinin düşündüğü her şeye tanıklık ediyorsunuz. Size hikayeyi düşündüğü her şeyiyle anlatıyor. Biz sadece onun bildiği kadarını biliyoruz ve bir adamın yaşamış olduğu ızdıraba tanıklık ediyoruz. Onun gözünden gördüğümüz bu uysal kıza sempati besliyoruz ve daha en başında bu kız ölüyor. O, nedenini sorgularken acı çekiyor o acı çektikçe biz de merak ediyoruz. İşin aslı tüm hikaye boyunca düşündüğüm tek şey iletişim kurmamakta ısrarcı olan bu adamın sonunda bu uzaklıktan ve bilinmezlikten kendisinin zarar göreceğiydi. Öyle de oldu. Eserdeki insan tasvirleri ve düşüncelerin aktarılış biçimiyse beni esere bağlayan kısım oldu. Gerçekten bir insan ne düşünüyorsa onu duyabiliyormuşuz gibi hissettirdi. Tüm o gün içinde karşılaştığı trajediyle kendisinin suçlu olmadığını anlatmaya çalışan bir adam. Esasında kendini aklamakla geçiyor öykü. Uysal kız önce teyzelerinin buyrukları altında eziliyor daha sonra hiç istemediği bir adamla evlendirileceği için bir kaçış yolu arıyor. Kahramanımızsa kendini bir kurtarıcı edasıyla öne atıyor. Gencecik bir kadın bu adamın en iyi seçeneği olduğunu düşünse de özgürlük bir o kadar uzak. Bu adam kendini kıza layık görmüyor, kızın kendisinden çok daha kültürlü olduğunu düşündüğünden kadına sevgi vermektense bir üstünlük kurma arayışına giriyor. Hem de bu üstünlüğü kadını yok sayarak yapmaya çalışıyor. Onun saygısını kazanmak için, oysa sevdiceği günden güne soluyor ve adam bunu ancak son raddede fark ediyor. Gerçekten bu genç kadın özgürce karar verseydi kitabın kahramanını seçer miydi? Ya da nasıl bir hayat isterdi? Bunu bilmiyoruz. Eseri çok beğendim ve okumanızı tavsiye ederim.

Uysal KızFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 20238,3bin okunma

·

42 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

M. İrem Yıldız