İnsanlar baharda bütün çiçeklerle ilgilenmenin, dikkatli bir tozaklama yapmanın, tohumları toplamanın, yeni fideler ekmenin çok sıkıcı olduğunu düşünüyorlardı; ama Garnett bu işleri heyecan verici buluyordu; çünkü o tohumlardan herhangi biri büyüyüp afete dayanıklı kestane ağacı olabilirdi. Bir dalın ucunda açan her beyaz kesecik, polenlerin her silkenişi, her aşama, mucizevi bir gelişmenin umudunu yaşatıyordu ona. Eski kayıp dünyanın bir parçası, Garnett'in gözlerinin önüne geri dönüyordu.
Sayfa 223 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·165 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.