Samanyolu
Bir geceydi gözlerim Samanyolunda,
Yıldızlar raks ediyordu saçlarımda,
Bir hüzün çöktü yüreğime açıldı gökler,
Ateşten bir tufan koptu semada,
Gördüm varlığın çıplak sessizliğini,
Kaybettim bir anda bütün benliğimi,
Buharlaştı her şey, kalmadı zaman ve mekân Anladım değer verdiklerimin değersizliğini.
Lütfü Özşahin
·
24 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.