Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

SON ARALIK AYI KUMPAMYASI
Bugün sabrımın cırmalandığı yerdeyim, Değişik bir ruh hâliyle, Öfkemi, sinirimi zorla boğazıma tıkıyorum. Bugün küfür ağzımdan çıkmamak için direnir, Günah kucağımda tepişir, Estağfurullahlar savurgan oldu. Bugün günüm günüme lanet etmeyeceğim, İnadına işte basbayağı inadına. İstanbul şeytani tırnaklarını geçirse de bağrıma, Nasıl olsa uyanacağım ya bir sabahına, O zamanda güzel bir intikamımı alırım evelallah. Sinirim tepemi almış giderken, Bulutlar çekilmiş korkusundan, Yağmurlar tepetaklak olur ve tarumar, Ve artık tükendim. Tükendiysem yeniden doğabilirim şeyleri arka cebimde... Sonra da işte uzunca bir yol gidiyorum, O yol sebepsiz sebepsizliğine uzuyor. Giderken unuttuğum sinirlerim, Yenisi üzerine hep beraber eklenince, Nefesimi pisleştiriyor. Bugün dünden istifade ederek, Sinirimin zirvesine düşman eller meydan okuyor. Sinir sistemim gerçeği unutturuyor, Ve hiç bir takat kalmıyor. Nefesimi pisleştiriyor bir daha nefes alamıyorum... Dünyanın akıllı almış kendini atmış yokluğa, Delisi yüzme bilmez aslında, Bir dal parçasına tutunduğunda, Kendisini paşa zannediyor. Şair sinirden dört köşe oluyor... Dişlerimin arasına dünya takılmış, Kurcalayınca dişlerim kırılmış. Daha gecesinde deli divane şarkısını mırıldandığım, Sabrımı didikliyor şehrinin sefil sarmalıyla. Tekrardan tekrardan sıkılıyorum... Birbirinden habersiz insanlar, Birbirinden garip duygular çerçevesinde, Beynimi yoruyorlar. Herkes ki öyle odaklanmış dünyaya, Ben gerçeklikte kayboluyorum. Tarihi geçmiş bugün, Yarından medet umuyor. Yol asırlık gibi tükenmiyor, Tek seferlik kalıcı çirkinleşiyor İstanbul. Havası güzel de içeriği kir. Daha çok şey var aklımda aslında, Kusarak dökülse sözlerimin ötesine. Ha bunun yarını da var, Bunun tahlili nedir böyle? Benim kurumuş bir sabrım kaldı köşede. Göz önüme düşen dünyada mı, Yoksa bu diyarda mıyım ben? İşaret parmağıma takılmış birkaç yıllık otuz, Bir otuz yıl daha yaşlanmışım üstüne, Bir otuz yıllık saç daha gitmiş benden. Aklım daha da susmadıkça, Her şeyim darmadağın oluyor. Dağınıklık düzgünlük müdür? Cırmalanmış hayatımın üstüne, Bu sıkıntılı bir kalabalık, Ve başımda yoğun bir yorgunluk. AYKUT BARIŞ ÇELİK
··
1 artı 1'leme
·
136 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.