"-Bir abid vardı. Ömründə qadın tayfasını beş ağaclıqdan yaxına buraxmamışdı. Bir gün gözəl bir qız gəlib çıxır bunun xanimanına. O yana, bu yana, abid yolundan azır. Qız atılıb düşür, deyir, bəs mən şeytanın qızıyam. Səni yoldan çıxartdım. Abid çox fikirləşir, görür ki, iş-işdən keçib, cavabını verir. Nə desə yaxşıdır? Deyir, mən Allahın dostuna yox, düşməninə sataşmışam, buna görə də savab qazanmışam."
Sayfa 359Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.