Calvino’nun beş duyunun her biri için yazmayı planladığı ama ömrü vefa etmediği için üçünü yazıp bıraktığı novella.
Calvino büyük yazarların sırrının arzunun gücünü bozulmadan korumaktan geçtiğini söylüyor bir yerde. Kendisi de öyle yapıyor.
“Yazılı olmayan dünyaya bizim aracılığımızla kendini dile getirme olanağını vermek için yazıyoruz.” diyor. Calvino’nun minnacık kum tanelerine, badem ağaçlarına, tekmil nesnelerine bu dünyanın kendini dile getirme şansı verdiğine kuşku yok.
