yaşadığımız bu çağda
Hayat karşısında insanlar
Savunmasız ve hassas
daha fazla kırılıyor inciniyor
Kırılgan fay hatları daha fazla çatırtıyor
insanla insan arasındaki temas daha azalıyor herkes kendi yalnızlığının duvarlarını daha fazla örüyor incinmeye
kırılganlığa karşı
Yalnızlığın duvarları daha fazla örülüyor
En ufak bir sorun karşısında bocalyan incinen telaşa kapılan bir ruhsal Dünya şekilleniyor
Direngen cefakar bir karakter ve kişilik çağı sona erdi
Günümüzün insanı aşırı kusursuz mükemmeliyetçi olduğu için sorun kabul etmiyor hele incinmek ve kırılmak onların hayat dünyasının temel dinamiğinin parçalanması anlamına gelir
