Hayatı teferruatıyla düşünmediğinde, mutlu olmak kolaydı. Halbuki hayat, insana her gün teferruatla düşüneceği bir şeyler yaşatıyordu. Bunları yaşadıkça da büyüyordu insan. Hayatın farkına, teferruatla varılıyordu. Büyükler için mutlu olmak, muhtemelen bu sebeple daha zordu. Bununla birlikte, büyüklerin hissettiği mutluluk, bir çocuğun naif mutluluğundan çok daha manalı ve değerli olmalıydı.
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.