Ruhumu yitirmiş, ama yerine bir şey koyamamıştım. Bundan dolayı bedenim ve ruhum gürgen ağacı altında huzura ve sükunete kavuşmuştu. O kadar hoş bir rehavete kapılmıştım ki, yerimden kıpırdamadan bir yıl, hatta sonsuza kadar burada kalabilirdim. İç sesim burada kalmak için bir mecburiyet, geçerli bir sebep bulmak istiyordu.