Toprak gözlüm;
İlk şiirim de son şiirinde sensin
Bunu da böylece bilesin
Seni canımdan ileri severim
Benden gayrı bir şey istemiyesin
Ne vazgeç diyesin ,ne git diyesin
Gidemem çünkü vazgeçemem
Sen varsan ben varım
Beni Leyla ettin daha ne istersin
Sevgi bitmeyince umut bitmezimiş
Bitmedi umutlarım bitmeyecek
İnanmadın belki bana ama ne çare
Elimden bir şey gelmez
Toprak gözlüm gel ,gözlerim seni arar
Gitme vehminin yokluğu beni yaralar
Beklerim istersen ömrümce
Yeter ki vazgeçmiyesin
Kış güneşi gibi değil aşkım
Sahicidir yalana boyun eğmez
Binlerce kış daha bekler seni