Furuğ, bir cesur kadın. Kendini bilen, duygularını bilen, aşkına sahip çıkan, geçmişten bugüne utandırılmaya, engellenmeye çalışılan kadın bedeninde bir özgür kuş. Kanatlarında binbir renk cümbüş ve raks içinde. Uzanıp zamanın ötesine, varlığını haykırmış her can tanesine…
Çok sevdim seni ey Furuğ, yeni tanıştım senle. Sana yazılmış şiirler, ağıtlar vardı kitabının son bölümünde, diyordu ki içlerinden biri:
Zira gerçek ölüm utancın kölesi olmaktır.
Ben de ekleyeyim o halde devamını: “Ölümsüzlük korkmadan sen gibi yaşamaktır.”
