"Ben bu acıyı kabul etmek istemiyorum,” dedi muhtaç gözlerle bana bakarak. Sesindeki o acı benim kemiklerimi kırıyordu. “Dünya üzerinde binlerce acı varken, neden en büyük acı bana aitmiş gibi hissediyorum?”
“Çünkü herkes öyle hisseder.”
“Ne?”
“Her zaman dünya üzerindeki en büyük acı sana aitmiş gibi hissetmek zorundasın,” dedim kendimden emin bir şekilde. “Çünkü o acı sana ait ve onu yalnızca sen o şekilde hissedebilirsin. Bir başkasına ver acını, senin gibi hissedebilir mi? Al bir başkasının acısını, onun gibi hissedebilir misin?” Sertçe yutkundum. “Her zaman için dünyanın en büyük acısı sana aitmiş gibi hissedeceksin, çünkü o acıyı senden başkası aynı şekilde yaşayamaz. Her acı sahibine göre şekil alır.”
Sayfa 228 - Dokuz Yayınları, Asi Merve ve DefneKitabı okuyor
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.