Bir çömlek su...
Dedemiz, hayata minnet etmedi. Ne bulduysa onunla yetindi, ona şükretti. Ninemin kuyuya sarkıttığı çömlekten Çayırbağı suyunu içince: "Herkesin bağları var, bahçeleri var, bizim de suyu buz gibi yapan çömleğimiz var" deyip şükreden, hayatın saadetlerini bir çömlek suda toplayan insanı, hangi güç yenebilir, hangi engel onu gayesinden alıkoyabilir? Allah cümlesine rahmet eylesin.
Sayfa 186 - 1.ciltKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.