Ailesi tarafından sevilmemiş, iitilmiş, kendi adı dahi söylenmeyip " ölüden geriye kalanlar" anlamına gelen Soyka diye lakap takılan kıpkırık bir kadının hikayesi. Son paragrafı beklemiyordum, vurucu bir bitişti. Sürükleyici ve merak uyandırıcıydı. Duygusal olarak da beni içine çekti. Nalan'dan ve Yıldız'dan nefret ettim.
"Köyü tarafından sevilmeyen çocuk, sonunda o sevgi sıcaklığını hissetmek için köyünü yakar." sözünün doğrular nitelikteydi.
