Nefret ediyorum bu dünyadaki zalimlikten, küçük çocukların büyüklerden bile yardım isteyememesinden, nefret ediyorum insan olamamış varlıklardan. Herkesin ne olduğunu görüp gözlerini kapatıp bizi ilgilendirmez demesinden. Umarım bu kitap gerçek değildir ama gerçek olduğuna da kalıbımı basabilirim. İnsan nasıl kendi çocuğunun istismar edilmesine göz yumar? Nasıl kendi kızına tecavüz eder? Ve neden bu nedenle o küçük kızların babalarını öldüren kadın suçludur? Eğer adalet diye bir şey yoksa adaleti kendin sağlaman gerekir.
Taş olmak istiyorum, bir yandan hiçbir şey hissetmeyen bir yandan her şeyi hissedebilen, bir yandan çok soğuk bir yandan biri eline aldığında eriyecek bir taş....