Merhabalar,
Umay Umay ile tanıştım bu kitap sayesinde. Bir yazara başlamak, ilk eserinin üzerinde oluşturduğu hissiyat ile başlar. Bu yazar ile tanıştığım için çok mutluyum hatta geç bile kaldığım söylenebilir. Peki kimdir bu Umay Umay ?
İnternetten baktığımda şöyle bir şeye denk gelmiştim.
"Umay Gedikoğlu veya sahne adıyla Umay Umay, Türk yazar ve pop rock sanatçısı..." Aynı zamanda sanatçı olması daha da ilgimi çekmişti. Daha sonra nasıl başladığını merak ettim. İlk müzik çalışmalarına 1990 yılında "Hush" grubundan Eray Artan ve Melih Rona ile bir araya gelerek “Leprechaun” grubuyla başlamış. Umay Umay böylece yaşamaya başlamıştır.
Müzik çalışmalarının yanı sıra bu yazarın 5 adet kitabı bulunmaktadır. Herkesin bu yazarı tanımadan önce sadece kitap başlıklarına olan merakı yüzünden okuduğuna bizzat kendim yaşayarak şahit olduğum doğrudur...
Asıl ilginç olan ne? Yazarın kitaplarını eşcinsellere adamış olması. Günümüzde tuhaf karşılanan bu durum onun için sıradan bir durum halini almış olsa gerek ki kitaplarında çoğunlukla kürtleri, eşcinselleri, devrimcileri ve Mardin'i anlatmıştır.
Şimdi gelelim kitaba, kitap sanırım yazarı ilk kez burada tanıdığım için bana biraz garip geldi. Parça parça, hep yarım kalmış gibi. Bu kötü değil elbet güzel ama tümüyle eksik oluşu övünülecek gibi durmuyor.
Ama bazı kısımları beraber acı çekmemiz için bizi adeta zorluyor! Okuduğum birkaç cümlede hüzünlerine ben de katılmış, ortak dahi olmuştum.
"bir katil önce sevdiklerini öldürür. her masum dokunuşunda tetiğine. bunu bilmek bir saadettir. bak meğer ben de bir an için sevmişim kendimi." (S19)
Haksız mıyım? Ya da haksız mı? Her katil öldürmeye hakikaten sevdiği ile başlar. Bunu sorgulamak saçma olurdu, oturup dertlendim.
"kendi yankımla tanrımı yeniden kaybettim."(S13)
Aklıma tek bir şey gelmişti bunu okurken, Tanrıya eşcinselliği savunmak adına yapılmış bir isyan mıydı şimdi bu? Yankısı bu isyanı kanıtlamaz mı zaten?
Okurken kitabı, her cümlede neye laf atıyor diye düşünmedim değil elbette. Hatta öyle bir dönemde yaşıyoruz ki yıllar öncesinden yazılmış herhangi bir kitabım cümlesini bile ekonomiye/siyasete bağlıyor olduk. Mesela;
"bizim farkımız var, sessizliği seviyoruz" (S32)
Sessizlik, aptallık mıdır acaba? :D
Uzun lafın kısası bu yazarın diğer kitaplarına geçmeyi düşünüyorum, gönül rahatlığı ile de tavsiye ederim.
·
20 artı 1'leme
·280 görüntüleme
Garip gelebilir ama eşcinselliği normalleştirmek ve buna ithafen kitaplar yazılması ne saçma bir durum yaw
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.