Yeni yılın ilk saatlerinde aldım kitabı elime. Kafam birazcık iyiydi, malum işte yeni yıl.
Öykü kitabı dedim. Öykü kitabı ne kadar dikkat gerektirir ki! Ya da ayık mı olmalı dedim ve ilk öyküde; kitap burada kalsın diye beşinci sayfada kitabı kenara bıraktım.
Durun!! Düşündüğünüz gibi değil, açıklayabilirim..
Kitabı kenara bıraktım ama günün ilerleyen saatlerinde sağlam kafayla okumak için bıraktım. Çünkü çok sıradan günlük yaşamları boş betimlemelerle süsleyen çok vasat öykülerden değil gibiydi ilk öykü.
Yakın zamanda okuduklarım arasında beni bu kadar içine çekebilmiş öykü kitabı hatırlamıyorum. Anlık duyguları hissettirebilen, kah meyhanede sarhoş olduğum, kah mezarlıkta ağladığım öyküler okudum.
Yazarın ilk kitabı bir romandı ve onu da çok beğenmiştim.
Beni Hatırla Bu kitabını da çıkar çıkmaz sipariş vermiş ve yılın ilk kitabı olarak seçmiştim..
Yazmak zor, tüketmek kolay. Söylemeye gerek yok, sıradaki kitapları da bekliyorum elbette..