Din ile imanmn kavl (söz) ve amel oldugu, bunun da kalbin ve dilin sözü; kalbin, dilin ve azaların ameli (demek) oldugu
imanın itaat ile artacağı, masiyet ile de eksileceği hususu, Ehli Sünnetin aslılarından biridir. Bununla birlikte onlar -Hariclerin yaptıkları gibi- mutlak masiyetler ve büyük günahlar sebebiyle kıble ehlini tekfir etmezler. Aksine masiyetlerle birlikte uhuwvet-i imaniyye/iman kardeşliği sabitir. Tıpkı Allah (Subhanehu ve Teal'nin kısas ayetindeki buyrukları gibi:
"Fakat kime kardeşi tarafından bir şey afolunursa, artk
(diyet alan) örfe uyarak istesin." (Bakara, 178)