“Bu sık görülen bir şeydir: Uyuşmazlık içindeki iki komutan, yalnız olarak buluşurlar, bir basit köyde, göl kıyısındaki bir taraçada, bir bahçe köşesinde. Ve bunlar, savaşın en büyük yıkım olduğu konusunda anlaşırlar. Her ikisi de barışçı, alçakgönüllü ve dürüsttürler. Birbirlerini inceler ve birbirlerine bakarlar. Sıcaktan biraz gevşeyince, şarapla da biraz içlenince, birbirlerinin yüzünde ne kin görürler ne de insan sevgisi dışında bir şey… Konuşmaları, burun kaşımaları, içki içmeleri birbirinin aynıdır. Ve birbirlerinin elini sıkarak ayrılırlar. Arabalarından dönüp dönüp birbirlerine gülümserler… Ama ertesi gün yine de savaş çıkar… İkimizin durumu da bu şimdi…”
Sayfa 92Kitabı okudu
·
113 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.