Nübüvvetin ilk yıllarında Efendimiz (sav) Kâbe'de ibadet ederken bir arbede yaşanır. Arbedenin sonunda gözü dönmüş müşrikler, Hatice (ra) annemizin ilk eşinden olan oğlu Haris bin Ebî Hâle'yi (ra) öldürürler. Böylece risalet davasının ilk şehidi Peygamber'in (sav) evinden biri olur. Hâris b. Ebî Hâle (ra) öldürülünce Allah Resûlü(sav) zaten bir avuç insandan oluşan ashâbını toplar ve onlara: “Artık toplu bir şekilde namaz kılmayın ve mümkünse namazınızı Mekke'nin içerisinde değil biraz daha dışında kılın.” der. Efendimiz'in (sav) bu isteği üzerine sahâbeler artık küçük gruplar halinde Mekke'nin dışına çıkarlar ve toplu bir şekilde orada ibadet ederler. Yine böyle bir günde Ebû Dübb Vadisi'nde Ammar b. Yasir(ra), Habbâb b. Eret(ra), Sâid b. Zeyd(ra), Abdullah b. Mes'ûd(ra) ve Sa'd b. Ebî Vakkâs (ra) Mekke dışında ibadet ederken Ebû Süfyan'ın da içinde bulunduğu bir grup Mekkeli oradan geçerler ve Müslümanları görürler.
Sayfa 25
·
60 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.