Uhud'da şehit edince, Mus'ab(ra) Efendimiz'e (sav) çok benzediğinden bazı müşrikler Allah Resûlü'nü (sav) öldü sandı ve savaş meydanında: "Muhammed (sav) öldü." diye naralar atmaya başladı. O esnada Efendimiz (sav) Talha b. Ubeydullah (ra) ve Sa'd b. Ebî Vakkâs (ra) ile Uhud'un yamaçlarına tırmanıyordu. Efendimiz'in (sav) öldüğünü sanan Müslümanlardan kimileri oraya buraya kaçışıyor, kimileri kılıçlarını elden düşürüyor kimileri de son nefeslerine kadar savaşıyor ve şehit düşüyordu. Efendimiz'in (sav) önünde ise iki yol vardı. Ya sessiz kalıp olacakların sonucunu bekleyecekti ya da canını tehlikeye atarak yaşadığını sahâbelere haber verecekti. Efendimiz (sav) her şeye rağmen zor olanı tercih etti ve Talha b. Ubeydullah'ın (ra) ve Sa'd b. Ebî Vakkâs'ın (ra): "Yapma yâ Resûlullah (sav)! Sesini duyarlarsa müşrikler seni rahat bırakmaz." demelerine rağmen, var gücüyle haykırarak: "Helümme ileyye ene Resûlullah! Bana gelin ben Resûlullah'ım, işte buradayım!" dedi.
Sayfa 42
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.