Eğer tenzih'e önem verir de teşbih'i büsbütün unutacak olursak, bunun sonucu Allah'ı sürekli yaratıklarından uzak olarak idrak etmek olur. Eğer Allah ebediyen uzaksa, gerçekten yaratıklarıyla bir bağlantısı yok demektir. Bu, Batı'da Deizm olarak adlandırılan ve İslam'da ta'til (Allah'ın etkinliklerden soyutlanması) diye bilinen şeyin bir çeşididir.
Allah sürekli uzakta tutulduğu zaman, bu dünya ve özellikle insanın bu dünyadaki varlığı bağımsız bir gerçekliğe bürünür. Artık işleri çekip çeviren biziz; dolayısıyla kendimizi Allah'a ortak koşmuş oluruz.
Başka bir ifadeyle tenzih'e yapılan aşırı vurgu dünyamızdaki öncelikleri belirleyici olarak görülen küçük tanrıcıklarda bir artışa yol açar. Aklın yatkınlığına uygun olarak, bu tanrıcıkların adları "ilerleme", "demokrasi", "sosyalizm", "komünizm", "bilim", "gelişme" gibi soyuttur; ama bunlar tapınanları için yeteri kadar gerçektir.
Sayfa 430Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.