Gel
gün olur da bir gün aklına düşersem
hatıralar yetmez bana
ne olur gel
mevsim kış
günler kısa
kuşlar bile terk etti beni
sen kuşlara uyma
gel
söz adını bile söylemem
ağzımdan kimse duymaz seni
gel
öyle bir gel ki her kelimem
bana seni yazdırsın
satır satır
sayfa sayfa
geceler soğuk mevsim kış
yıldızlar bile terk etti beni
sen yıldızlara uyma
gel
güneşe, sana, bir cana hasretim
gel
gözlerin aydınlatır geceyi
karanlığımdan, ıssızlığımdan,
yorgunluğumdan korkma,
gel
sen bir günü kaç saat sanırsın
bana sor sensizlik kaç asır
dağlarım karlı, sokaklarım tenha
aydınlık ol, ışık ol
gel
korkaksam cesareti öğret bana
bilirim bir damla su
bir kuru ekmek ve sen
en güzel katık bana
bir gece vakti öyle bir gel ki
yalnızlık heybemde
sana topladığım çiçekler olsun
gülüm hasretim her şeyim
gel
öyle bir gel ki sensiz gülmeyi unutan yorgun yüzüm
sensizlikten titreyen ellerim
atmayı unutan taş kalbim
abıhayat bulsun
gel
yağmur güneşi kovmuşken
yalnızlığın sisi içime çökmüşken
yarından ümidi kesmişken
dünya benim olsun
gel
yorgun bedenim toprak olmadan
hayır duam okunmadan
Azrail kapımı çalmadan
kurumuş canıma
bir damla su ol
gel
matem rüzgârı esmeden
dünyadan göçüp gitmeden
isyan edip cenneti yitirmeden
gel
Ben'ce Konuşalım
Şiir 2: Gel
F. Gökhan Kırdağ
·
534 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.