Gönderi
Yüklü dallardan, ellerden, ambarlardaki tatlı dostluklardan yol kenarındaki nektarlar, yediğimiz etli şeftaliler, tozlu deriler ve hepsi geliyor , yazın tanıdık tozu, yediğimiz toz geliyor. Ah, sevdiğimiz şeyi içimize almak, içimizde bir meyve bahçesi taşımak, sadece kabuğunu değil, gölgesini de yemek, sadece şekeri değil, günleri de yemek, meyveyi ellerimizde tutmak, ona tapmak, sonra ısırmak şeftalinin yuvarlak sevinci. Ölüm hiç arka planda değilmiş gibi yaşadığımız günler oluyor ; sevinçten neşeye, kanattan kanada, çiçekten çiçeğe, imkansız çiçeğe, tatlı imkansız çiçeğe.
Kimsenin bunu daha iyi yaptığından emin değilim. Olması gerektiği gibi şiir. Yürek burkan, güzel, lirik, anlatısal, erişilebilir, duygusal, çağrıştırıcı, deneyimsel; mükemmel bir şiir.
Bu kadar.
Keyifli okumalar/
·
36 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.