𝗬ü𝘇ü𝗸𝗹𝗲𝗿𝗶𝗻 𝗘𝗳𝗲𝗻𝗱𝗶𝘀𝗶 𝟭: 𝗬ü𝘇ü𝗸 𝗞𝗮𝗿𝗱𝗲ş𝗹𝗶ğ𝗶
Okuması çok heyecanlıydı. Tarihi romanları okurken kalbimin attığını hissederim hep. Bu kitabı okurken de aynı şeyi hissettim.
Çıktıkları uzun macera aynı anda bir sürü duyguyu barındırıyor. Heyecan bir yana bazen güldüm bazen de üzüldüm. Özellikle Frodo ve diğerleri Lothlórien'den (elf diyarı) ayrılırken onlarla beraber bende ağladım.
Filmleri efsane olan bu serinin ilk kitabı da başlı başına bir macera ve her detayıyla devasa bir fantastik evren.
Tabii ki filmden ayrılan pek çok yönü de var.
Serinin ilk kitabı filmindeki kadar karanlık bir temada gelmedi bana. Ve elbette film kitaba göre sadece buzdağının görünen yüzünün sadece bir parçası.
30.12.2023
𝗬ü𝘇ü𝗸𝗹𝗲𝗿𝗶𝗻 𝗘𝗳𝗲𝗻𝗱𝗶𝘀𝗶 𝟮: İ𝗸𝗶 𝗞𝘂𝗹𝗲
Olaylar yükseldi ve doruk noktasında. Bir muharebe yaşandı, asıl savaşın ayak sesleri duyuluyor. Yüzük ise çok yaklaşmış olsa da hâlâ yolda. Her şey o kadar heyecanlı ki sürekli okumaktan gözlerim mahvoldu. Dinlendirici gözlük olmadan okuyamaz hale geldim.
02.01.2024
𝗬ü𝘇ü𝗸𝗹𝗲𝗿𝗶𝗻 𝗘𝗳𝗲𝗻𝗱𝗶𝘀𝗶 𝟯: 𝗞𝗿𝗮𝗹ı𝗻 𝗗ö𝗻üşü
Büyük savaşlar yaşandı ve işte zafer. Filmlerden mutlu sonu biliyordum ama bilmeme rağmen kazandıklarında yine de ağlamadan edemedim. Hem yüzük taşıyıcılarla gurur duyarak hem de zaferle ağladım. Gerçekten bir film ne kadar güzel ve harika olursa olsun kitabının yaşattığı hisleri yaşatamıyor... Kitap bitti ama sanki hobbitler veya diğerleri sanki orada farklı bir gerçeklikte hayattalar ve hayalimde canlanıyorlar. Mesela Sam Shire'da bahçeleriyle ilgilenirken, Gimli ve Legolas arkadaşlıkları, Aragorn...
Kitabın ekler kısmında Aragorn ve eşi kraliçe Arwen ile aşklarının hikâyesi de kısaca verilmiş. Aragorn da bir ölümlüydü. Ve aşk hikâyesinin elbet bir sonu oldu. Aragorn öldü... Ve ben yine ağladım.
Kurgusal karakterler veya kurgusal dünyalar her zaman kurgusal gelmiyor insana veya kurguda kalmıyor işte... Bu fantastik dünya okuyucunun aklına da kalbine de dokunuyor.
Ve Gollum. Rahatsız edici bir yaratık ama hali ve hikâyesi o kadar üzücü ki gerçekten ondan kötülük geldiğinde bile yinede ona üzülüyorum. Sonunun başka olması hikâye akışı içinde mümkün değildi ama yinede sonu böyle olmasaydı keşke.
04.01.2024
Bu dev cildi (aslında içinde 3 kitap) bu kadar sürede okuyup bitirdiğim için kendimle gurur duyuyorum. Tabii 
J. R. R. Tolkien bu kadar harika bir dünya yarattığı için böyle oldu.
Ve tek cilt olduğu için de kitaplar arasında beklemek istemedim. Ama bir daha bu kadar kalın bir ciltli kitap okumak istemiyorum çünkü okuması çok zor ve zahmetli. Devasa kitabı elinize alıp tutmak zor, ağır. Masaya koysan sürekli eğilerek okumak zorunda kalıyorsun. En iyisi tekli kitaplarla okumalı...
Yine de bitti işte. Kitapla aramda bağ kuruldu ve bu bağ güçlü olunca hemen de bitti maceram.
Sonuçta Polat'ın Memati'ye söylediği gibi: "Sen benim geceleri uyuduğumu mu sanıyorsun Memati?"
·
65 görüntüleme
Kitabı okurken sık dinlediğim playlist. Filmlerinin soundtrack'ları okurken pek gitmedi...
open.spotify.com/playlist/37i9dQ...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.