Öncelikle belirtmek isterim ki yazarın tüm yetişkin kitaplarını okudum, müzesinde 1 saat sıra bekledim, bir imza gününe denk gelsem de tanışsam diye sabırsızlanıyorum. O nedenle objektif de olamayabilirim. Zira sadece kitaplarını değil, sosyal medyada paylaştığı fotoğraf altı yazılarını da hayata bakış açısını da çok seviyorum. Gelelim kitaba. Kitap, yazarın ilk romanı. Kendisi usta ve ödüllü bir öykücü. Hem çocuk öyküleri, hem yetişkin öyküleri yazmak, hem de iki müze açmak zor gelmiyormuş gibi bir de roman yazdı. İyi ki de yazdı. Kitapta çekirdek ailelere ayrılmış büyük bir ailenin yaşamı anlatılıyor. İyisiyle kötüsüyle, yalanıyla doğrusuyla. Bunları da ailenin her bir ferdinin ağzından dinliyoruz ki bu kısım da ayrıca çok hoştu. Ancak iki karakter var ki içim gitti; Ethem ve Nurten. Kitabı Etheme ithaf etmiş yazar ama Nurtene yaşadığım derin hüznü bugüne kadar okuduğum kitaplar da pek az karaktere hissetmişimdir. Aile içindeki düğümler ve sır perdeleri sayfalar ilerledikçe öylesine sizi içine alarak aralanıyor ki kaptırıp gidiyorsunuz. Kitap çok sade ve akıcı bir dille yazılmış, bir solukta okunacak kitaplardan. Zaten Kelime Müzesi olan bir yazarın Türkçeyi bu kadar güzel kullanması da çok doğaldır diye düşünüyorum. Kitapta çok sevdiğim bir kısım var karakterlerden biri sorguluyor : " Zenginin zengin diye, fakirin fakir zaten diye, gencin genç diye, yaşlının yaşlı diye derdi yok sanılıyor. Kime hak lan bu dert ? Niye sormuyor kimse kimseye derdini ?" Ailenin tüm bireylerenin bir derdi var ancak kimsenin birbirinin derdinden haberi yok. Hepsinin sırtına öyle bir yük olmuş ki o dertler. Özetle çok güzel bir kitaptı, şiddetle tavsiye ediyorum.

Söyleme BilmesinlerŞermin Yaşar · Doğan Kitap · 20234,134 okunma

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Raskolnikov