Bak bulutlar gri, kasvet çöktü şehrin üstüne.
Ve ben yalınayak yürüyorum ıslak kaldırımlarda. Belki soğur içim,
hafifler yangınım diye
attım kendimi sokaklara yine.
Saçım ıslak,
kaşlarımdan damlalar dökülüyor yanaklarıma.
Ağlıyorum..
Ben, yine ağlıyorum.
Yağmur taneleriyle harmanlanan gözyaşlarım..
Öyle korkuyorum ki böyle görülmekten.
Kimseler yok etrafımda,
bir sokak köpeğinin dışında.
Halledemedim..
Üstesinden gelemedim bazı şeylerin.
O sokak köpeği kadar yalnızım bu gece, yine..
Gözlerime bakıyor,
sanki yanıma gelip teselli etmek ister gibi.
Üstü başı kirli, üstüm başım kirli.
Uzaklaşmışım şehirden,
avazım çıktığı kadar rahat rahat bağırabilmek için kaçmışım.
Yine başkalarının rahatını düşündüğüm şu tavırlarım.
Öyle soyutlamışım ki kendimi,
sanki bir benim yaşamaya hakkım yokmuş gibi..
Yeter diye bağıra bağıra
Allahım,
yapamıyorum,
gücüm yok,
baş edemiyorum.
Merhamet et, merhamet et, merhamet et..
Aman diliyorum..
✍️ Murat Çağlar
·
147 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.