GÖKLERİN VE YERİN YARATILMASINDAKİ HİKMETLER
Bakara Sûresi’nin 164. âyet-i kerîmesi, Cenâb-ı Hakk’ın varlığını, birliğini, kudret ve azametini gösteren yaratılış hârikalarını beşeriyetin ibret nazarına takdim ediyor. Şöyle tefsir edilmiştir:
Ey insanlar! Bir kere gözünüzü açınız da güzelce bir düşününüz. Şüphe yok ki göklerin ve yerin yaratılışında Allâh’ın varlığına delâlet eden çok büyük alâmetler vardır.
O muazzam sema kubbeleri nedir? Şu üzerinde yaşadığımız güzel yeryüzü ne kadar latîftir? Gece ile gündüzün ihtilâfında da ne kadar âyetler (alâmetler) vardır. Bunlar ne kadar muntazam surette birbirini takip eder dururlar. Eğer böyle bir tertip ve düzen içerisinde bulunmasa yeryüzünde yaşamak mümkün olabilir miydi?
İnsanlara faydalı olan şeyler ile denizde seyreden gemilerde de rahmet-i İlâhiyye’ye ne büyük alâmetler vardır. Eğer Cenâb-ı Hak havayı, suları ve sair kuvvetleri, insanlara hizmetçi kılmasa idi, deniz vasıtaları ile birçok iktisadî, ictimaî faydaları elde edebilirler miydi? Uçan vasıtaların insanlara hizmeti de bunlardan değil midir?
Ve Allâh’ın gökten, hava tabakalarından indirip sonra yeryüzünü tekrar ihyâ ettiği sularda da Cenâb-ı Hakk’ın kudretine ne büyük deliller mevcuttur. Yeryüzü kış olunca nebâtâttan, güzel, rengarenk çiçeklerden mahrum kalır. Âdetâ ölmüş, hayattan mahrum kalmış bulunur. Fakat sonra bahar olur, havadan latif yağmurlar yağmaya başlar, yeryüzüne yeniden bir letâfet, bir tazelik bahşeder.
Yine Allâhü Teâlâ’nın, yeryüzünde her türlü hayvanatı ve hayat sahibi olan mahlûkatı yaratıp dağıtmasında da nice hikmetler, ibretler vardır.
Öyleyse insan, Hay ve Kayyûm olan Allâhü Teâlâ’nın varlığını ve birliğini, kudretinin kemâlini tasdik etmeli, Allâhü Teâlâ’ya karşı kulluk vazifelerini güzelce yerine getirmelidir.
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.