Gönderi

BİR HEYKEL İÇİN Tahtadan ve yumuşak rüya işçiliğinde Bu kadın başı her an biraz daha derinde, Daha hülyalı, dalgın, ümitsizce kendisi Toplanmış ay ışığı, yüzen tek su nergisi Hiç akmayan bir zaman nehrinin sularında Ne uçan bir kırlangıç, ne sedef kumsalında Ateşler püskürerek dolaşan bir ejderha Uzakta yeşim rengi bir ufkun kenarında Bir başka akşam gibi açılıp gülsün diye Derinleşen bir bahçe lotus çiçekleriyle... Ne de başka bir remiz uçsuz bucaksız Çin'den, Gülümsüyor ölümün sonsuzluğu içinden Gülümsüyor vaktiyle nasıl gülümsediyse Ömrünün sabahında ümide ve sevgiye.
Sayfa 32 - Dergah yayınlarıKitabı okudu
·
208 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.