Kütüphanede elime geçirince bir çırpıda okuyup bitirdim, bu sayfaca hacimsiz lakin manaca hacimli eseri. Necip Fazıl'ın okuduğum ikinci eseri oldu. Bu adamın kalemine ve bilgisine hayran kalmamak elde değil. Kitapta tiyatro sanatını doğuşundan, bizdeki varoluşuna değin alıyor ve en son kendi zamanı ile kapatıyor. Tiyatro Avrupai bir sanattır, diyor. Yunanca "threatron"dan geliyor. Anlamı, gösteri sahası. İkinci manası, bir sanat adı. Nasıl ki Yunan felsefesi üç büyüğün üzerine kurulu, Sokrat, Platon ve Aristo, tiyatro da üç büyük Yunan'ın üzerinde yükseliyor: Aiskhylos (Eşil), Sofokles (Sofokl) ve Euripides (Öripid) Bunların arkasından Aristophane geliyor, ilk komediyi veriyor. Diğerleri trajedi idi. Tiyatro trajedidir, diyor, komedi ancak trajikomik olursa trajediyi aşabilir, diyor. Roma'da tiyatro gelişmemiş. Çünkü o mana planında Yunan'ı yakalayamamıştır. Bu dönemden sonra karanlık "orta çağ", peşi sıra ise Rönesans gelecektir. Bu aydınlanma çağında Yunan ve Roma aranıyor. E kimse dememiş mi bu dönem niye geriye gidiyoruz, ne alaka diye? İşte güzel bir tespit Necip Fazıl'dan. Bize gerici diyenler, esas gerici kimmiş bakın hele! Sonra 16. asır. Şekspir, tek adam dev adam. Onu tiyatroda geçen yok. Şekspir, insan ruhunun saf aksiyona dökülmesidir. 16. yüzyıl adamı. 17'de Fransızlar sazı eline alıyor. Corneille, Racine, Moliere. 18. asır Alman Lesing. Onu Goethe ve Victor Hugo izliyor. Bize gelelim, bizde karagöz var. Buna tiyatro diyemeyiz. Orta oyunu ve meddah tuluat. Doğaçlama güldürü var. Tiyatronun bize gelişi Güllü Agop ile. Bu adam Ermeni. Ermeni ideolojisi güdüyor. Zaten Necip Fazıl tiyatroyu bir "Kürsü" addediyor. Halka seslenecek, halka telkinde bulunulacak en etkili yerdir diyor. Bu küçücük eser hakkında daha söylenecek çok şey var ama benim vaktim yok. Kalın sağlıcakla.

Tiyatro ve TesiriNecip Fazıl Kısakürek · Büyük Doğu Yayınları · 201691 okunma

·

337 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.