Evet...2024'ün ilk kitabını gururla sunuyorum. Kitap hakkında öncelikle genel bir yorum yapmam gerekirse güzeldi, akıcıydı ve özellikle son sayfalarında merak duygumu iyice tetikleyerek nöroncuklarımın kitabı bitirmeden kalkamazsın emriyle soluksuz okudum. İsimler bence güzeldi. İllias (sanki İlyas yan çarı gibi) , Meryam ( Meryem yan çarı) ve öteki isimlerin (Tesla, Devin, Perit, Galen)bir kısmını bilim adamları ve bilimle ilgili bir gönderme olduğunu bı kısmının ise tamamen uydurma olduğunu varsayıyorum. Beğendim ama belirttiğim gibi bu durumu. Yazarın bilgiler verdiği kısımlar hoşuma gitti. Bazılarını önceden de biliyordum bazıları ise yeni eklendi lügatıma ama bu gerçekten kitapla ilgili en büyük fark yaratan şeydi. Bilgileri araya güzel eklemiş yazar. Fakat dikkatimi çeken bir durum daha vardı: Kitaptaki karakterlerden hemen herkesin sinirbilimine bu kadar düşkün olması halis midir? Çok yapmacık bir durum. Tabii roman sonuçta, öyle çok didiklemeyeyim diyorum ama en ufak bir şeye bile kilitlenen nöronlarım bu durumu takıntılık haline getirmeden bahsetsem iyi ederim yine de...Yoksa gece uyku yok. Her neyse...Alef'den bahsedeyim.Çok sevdim karakteri. Her ne kadar kendisi sinestetik bir sayko olsa da... Keşke ölmeseydi. Onun yerine Perit falan ölseydi. Kitap her roman türünün bir karması gibiydi aslında. Polisiye, bilim kurgu, macera... Sonunda Tesla'nın- yoksa Pia mı demeli- Vera'nın gerçek çocuğu olmamasına şaşırmadım. Alef'in "şeytanın kokusu" olarak nitelendirdiği aynı gen havuzuna sahip olmayan birini farklı algılaması bu durumu belli etmişti zaten. Fakat yine de bir soru işaretim var durumla ilgili: Genlerim ailemden bana miras diye ter bezlerimden salgılanan terin kokusunun annem,babam, kardeşim ile aynı olmasının imkanı yok. Bu mantığıma yatmadı. Alef de bir sayko zaten, o yüzden bu durumu tartışmayacagim. Her ne kadar bazen bu nasıl olur ya hiç mantıklı değil desem de olay örgüsünu sevdim. Canlıydı. Sevmediğim şey sürekli kitapta "X olayı olsaydı Y olayının onu nasıl etkileyeceğini bilmiyordu, bilse böyle yapmazdı." gibi cümlelerdi. Kitapta böyle 1 cümle geçse siritmazdi ama belki de alışkın olmadığımdan garipsedim. Sonunda yeniden dönecek olursak birkaç soru işareti ve teorim var: 1)Meryam kimden hamile? Ayrıca ona ne olacak? 2)Alef'in Tesla'nin öz abisi olduğu ortaya çıktı ama sonda Alef'in "Biz özeliz, ismimiz yoktu sayılar vardı, ben sana Pia diyordum." gibi cümleler kurması feci bir Stranger Things 11, 9,1 vibe'ı verdi. Alef sinestetikti bunu biliyoruz ama acaba çocukları böyle yapan ve bunları araştıran bir araştırma görevlisi miydi ailesi ya da ailesi diye bildikleri kişiler? 3)Aren Urban'in rolünü tam anlayamadım. Ana karakterlerden biri gibi ama şimdi dönüp bakınca kitabın öbür yarısından sonra hiçbir işlevi olmadı. Etkisiz eleman. Diğer kitaplarda olur işlevi umarım. 4) Alef'in dirilme olarak tanımladığı zamandan önce dövülürken şeytanın kokusunu aldığını okuyoruz. O zaman kimin kokusunu alıyor ? Evet, devam kitaplarında bu sorularımın cevaplarıni alabileceğimi umuyorum. Galen, Tesla ilişkisi gelişir umarım. İllias'a da biraz diss atıyorum, sevemedim. Devin de umarım kötü yola sapmaz ve Galen'i arkasından bıçaklamaz. Tek cümleden böyle olabilirmiş gibi hissettim. Bakalım. Çok uzadı bu inceleme yeter artık. Güzeldi totale baktığımda, diğer kitaplarını okuyacağım alabilirsem.(⁠◕⁠ᴗ⁠◕⁠✿⁠)

Pia MaterSerkan Karaismailoğlu · Elma Yayınevi · 201914,5bin okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.