Kâğıtların dirilişi ve kurşun kalemin ölümü, tükenişi... Birisi doğarken, diğeri tükenip ölüyor. Her harfle, her kelimeyle, her sözle kâğıtlar dirilir, kalemler ise tükenir, sonunda ölür. Kalemler, kâğıtların ve yazarın dirilişi için tabiri caizse kendilerini feda ederler. Şu da bir gerçektir ki kağıtlar yaşadıkça ve diri kaldıkça ben de diriliyorum, yaşama isteğim artıyor. Yazdıkça ben de Yaşayan Şehit oluyorum. Bu yüzden ben ölürken bunun belirtilerini hissetmiyorum. Ben, Allah'ın ölmeme izin vermediği Yaşayan Şehit'im... Allah'ın isteği veya istemediği 'Kun fe Yekûn' emrine bağlıdır. Eğer bir şey için ol derse hemen oluverir. Her halimde Rabbime hamd ettiğim gibi şimdi de, bu halde de O'na hamd ediyorum. Allah'ın her emrinde hiç, şüphesiz çok hikmetler var.
Sayfa 40Kitabı okudu
·
85 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.