Varsenik daha altı aylıktı. Onu terk edeceğimi anladığı için mi bu kadar ağlıyordu? Bir ağacın dibine, topraktan dışarı fırlamış iki kökün arasındaki boşluğa bıraktım onu. Tanrım, bu günahı hangi kefaret affettirir? Bir türlü uzaklaşamadım yanından. Bir el yüreğimi buruyor, buruyordu. Ne yaptığımı bilmez halde, birkaç adım uzaklaşmıştım ki içimden bir şeylerin koptuğunu hissettim, geri koşup güzel kızımı, minik bebeğimi almak istedim. O canavar jandarma ...